این روزا تبلیغات زیادی در مورد تشویق به استفاده از لبنیات پاستوریزه یا صنعتی و فواید اون انجام میشه که در حقیقت صحت نداره. توی این پست جایگزین لبنیات و مواد غذایی تامین کننده ی کلسیم و ویتامین دی بدن رو معرفی میکنم.  جایگزینهایی که بسیار خوشمزه تر، خوش طعم تر و مقوی تر از لبنیات هستند و بر خلاف لبنیات بسیاری از کسالت های روحی روانی و جسمی انسان رو از بین میبرن و نشاط و شادابی رو برای انسان به ارمغان میارن.     خداحافظی با شیر حیوانی؛ خوش‌آمد به شیرهای گیاهی   امروزه، با افزایش آگاهی درباره‌ی تغذیه سالم و پایدار، بسیاری از افراد به‌دنبال جایگزین‌های مغذی و طبیعی برای محصولات حیوانی هستند. شیرهای گیاهی مانند شیر بادام، شیر پسته، شیر فندق، شیر گردو و سایر شیرهای تهیه‌شده از مغزهای گیاهی، گزینه‌هایی سالم، خوش‌طعم و مغذی برای جایگزینی شیر حیوانی به‌شمار می‌آیند. این نوشیدنی‌های گیاهی، نه‌تنها برای افرادی که به لاکتوز حساسیت دارند مناسب‌اند، بلکه به‌دلیل دارا بودن ترکیبات مفید، می‌توانند به بهبود عملکرد سیستم گوارشی، تقویت سیستم ایمنی و افزایش سطح انرژی کمک کنند. همچنین، مصرف منظم این شیرها می‌تواند به تنظیم قند خون و کاهش کلسترول بد کمک نماید.     خواص شگفت‌انگیز شیر بادام؛ آرامش در یک لیوان   شیر بادام به‌عنوان تنظیم‌کننده‌ی فوق‌العاده‌ای برای الکترولیت‌های سلولی بدن شناخته می‌شود. برقراری این تعادل به مغز کمک می‌کند تا امواج الکتروشیمیایی خود را به‌راحتی به اندام‌ها منتقل کرده و موجب ایجاد آرامش و تعادل در بدن شود. این نوشیدنی برای افرادی که دچار استرس، اضطراب، نگرانی یا افسردگی هستند، یک نوشیدنی درمانی طبیعی محسوب می‌شود. با مصرف مداوم و صحیح، حتی می‌تواند به بهبود کامل این مشکلات کمک کند. از نظر ارزش غذایی، این نوشیدنی حدود شش برابر گوشت خاصیت دارد، بدون اینکه عوارضی مانند تولید اسید اوریک ایجاد کند. همچنین برای ناراحتی‌های کبد، ریه و افرادی که مشکل دفع پروتئین از کلیه دارند، بسیار مفید است. شیر بادام حاوی مقادیر قابل‌توجهی از ویتامین E، منیزیم و آنتی‌اکسیدان‌ها است که به بهبود سلامت پوست، کاهش التهابات و تقویت سیستم ایمنی کمک می‌کنند. همچنین، مصرف منظم آن می‌تواند به بهبود کیفیت خواب و کاهش علائم بی‌خوابی کمک نماید. اگر به‌دنبال یک غذای مقوی با خواص مشابه هستید، می‌توانید حریره بادام آی‌بانو را که به‌صورت کاملاً طبیعی و با بهترین مواد اولیه تهیه شده، امتحان کنید.     فندق، دوست روده‌ها و فشارخون   شیر فندق برای سلامت روده‌ها، به‌ویژه روده بزرگ، بسیار مفید است. این شیر برای افراد مبتلا به فشار خون بالا مفید واقع می‌شود و حتی برای دیابتی‌ها نیز انتخاب مناسبی است، برخلاف شیرهای حیوانی که چنین خاصیتی ندارند. شیر فندق سرشار از اسیدهای چرب مفید، فیبر و آنتی‌اکسیدان‌ها است که به بهبود عملکرد سیستم گوارشی، کاهش کلسترول بد و تقویت سلامت قلب کمک می‌کنند. همچنین، مصرف منظم آن می‌تواند به کنترل قند خون و پیشگیری از بیماری‌های مزمن کمک نماید.     شیر پسته؛ معجزه‌ای برای کم‌خونی و هورمون‌ها   شیر پسته یک نوشیدنی خون‌ساز است که برای درمان کم‌خونی و فقر آهن، به‌ویژه در کودکان در حال رشد، بسیار تأثیرگذار است. همچنین برای افرادی که دچار اختلالات هورمونی هستند نیز مفید است، زیرا دارای کلسترول خوب است که پایه‌ی تولید هورمون‌ها در بدن محسوب می‌شود. پسته حاوی مقادیر زیادی از آهن، مس و ویتامین B6 است که به بهبود تولید گلبول‌های قرمز و تنظیم فعالیت‌های هورمونی کمک می‌کنند. همچنین، مصرف شیر پسته می‌تواند به تقویت سیستم ایمنی و افزایش سطح انرژی کمک نماید.   اگر فرصت تهیه‌ی شیر مغزها در منزل را ندارید، پیشنهاد می‌کنیم فرنیوه چهار مغز آی‌بانو را امتحان کنید؛ ترکیبی آماده و خوش‌طعم از مغزهای مقوی برای کودکان و بزرگسالان.     شیر گردو؛ خواب راحت و خداحافظی با کلسترول   اگر از بی‌خوابی رنج می‌برید یا کودک‌تان خواب منظم و خوبی ندارد، شیر گردو و شیر بادام می‌توانند کمک‌کننده باشند. البته بهتر است یک لیوان از این شیر را به‌آرامی و در مدت ده دقیقه بنوشید تا با بزاق دهان ترکیب شود، و در یک اتاق تاریک و آرام به خواب بروید. شیر گردو برای کاهش چربی خون و کلسترول بالا نیز بسیار مؤثر است. گردو منبع غنی از اسیدهای چرب امگا-3، ملاتونین و آنتی‌اکسیدان‌ها است که به بهبود کیفیت خواب، کاهش التهابات و تقویت سلامت مغز کمک می‌کنند. همچنین، مصرف منظم شیر گردو می‌تواند به کاهش خطر بیماری‌های قلبی و بهبود عملکرد شناختی کمک نماید.   برای تقویت استخوان‌ها و جلوگیری از تحلیل مفاصل، می‌توانید سویق سنجد آی‌بانو را نیز در برنامه‌ی غذایی‌تان بگنجانید؛ پودری سنتی با خاصیت بالا و هضم آسان.     طرز تهیه‌ی ساده‌ی شیرهای گیاهی در خانه   برای تهیه‌ی شیر گیاهی، فقط کافی است یک مشت از مغز موردنظر را پوست بکنید، داخل مخلوط‌کن بریزید، یک تا دو لیوان آب و حدود یک‌سوم لیوان عسل به آن اضافه کنید. اجازه دهید پنج دقیقه خوب مخلوط شود تا نوشیدنی‌ای آماده شود که سرشار از مواد معدنی و ریزمغذی‌های ضروری بدن است. همچنین، استفاده از شیرهای گیاهی در تهیه‌ی اسموتی‌ها، دسرها و غذاهای مختلف می‌تواند تنوع و ارزش غذایی وعده‌های شما را افزایش دهد. با گنجاندن شیرهای گیاهی در برنامه‌ی غذایی روزانه، می‌توانید از فواید بی‌نظیر آن‌ها بهره‌مند شوید و گامی مؤثر در جهت حفظ سلامت خود و خانواده‌تان بردارید.     اگه به مغزها حساسیت داری...   اگه جزو افرادی هستی که به مغزها آلرژی دارن یا مادرهایی هستن که به کودک حساس به شیر، غذا می‌دن، نگران نباش. این مواد طبیعی که در ادامه معرفی می‌کنم، چند برابر شیر کلسیم دارن؛ و نه‌تنها کلسیم، بلکه ویتامین D لازم برای جذبش رو هم دارن: انجیر خشک تخم شربتی سنجد با هسته (سویق سنجد) سویق کامل (ترکیبی از سویق های گندم، جو، برنج، سنجد، نخود و عدس) شیره خرما و روغن زیتون

شیر و پوکی استخوان: یک تناقض عجیب   جالبه بدونید در کشورهای اسکاندیناوی که بیشترین میزان مصرف شیر و مواد لبنی را در بین سایر کشورها دارند، بیشترین میزان پوکی استخوان گزارش شده است. این تناقض زمانی جالب‌تر می‌شه که بدونید مردمان این کشورها در کنار مصرف بالای شیر، دارای سبک زندگی نسبتاً سالم و سطح رفاه بالا هستن. با این حال، آمارهای جهانی نشون می‌دن که مصرف زیاد لبنیات نه‌تنها باعث جلوگیری از شکستگی استخوان نشده، بلکه در بسیاری از موارد عامل تسریع در تحلیل بافت استخوانی شده. این مسأله باعث شده بسیاری از پژوهشگران به بازنگری جدی درباره‌ی نقش شیر در سلامت استخوان‌ها بپردازن و آن را نه‌تنها ناکارآمد، بلکه گاه مضر بدونن. از منظر زیست‌محیطی و الگوی تغذیه‌ای، ترکیب چربی بالا، قند لاکتوز و پروتئین حیوانی موجود در شیر، هضم طبیعی رو دشوار می‌کنه و به مرور زمان باعث ایجاد اختلال در جذب مواد مغذی در روده می‌شه. این فرآیند می‌تونه منجر به کاهش سطح ویتامین‌های محلول در چربی مثل K2 و D3 بشه که برای انتقال کلسیم به استخوان‌ها ضروری هستن. در نتیجه، این کلسیم به‌جای استخوان، در بافت‌های نرم مثل کلیه یا دیواره رگ‌ها ته‌نشین می‌شه که ریسک سنگ کلیه و گرفتگی عروق رو افزایش می‌ده.   افشای یک حقیقت پنهان   در این مقاله قصددارم از یه حقیقتی پرده برداری کنم که این روزها کمتر کسی راجع بهش حرف زده. خیلی از واقعیت‌های علمی فقط در حد مقالات و کتب علمی باقی موندن و هیچ‌وقت توسط رسانه‌ها علنی نشدن. در دنیای تبلیغات و صنعت غذا، اطلاعاتی که سود اقتصادی به همراه دارن بیشتر منتشر می‌شن. به همین دلیل، بخش زیادی از مردم همچنان فکر می‌کنن شیر منبع بی‌رقیب کلسیم هست، در حالی که منابع گیاهی مثل سنجد، بادام، سبزیجات سبز و دانه‌های کامل، کلسیم قابل‌جذب‌تری دارن و به‌مراتب سالم‌تر هستن. این در حالی‌ست که مصرف شیر حتی ممکنه بدن رو از جذب همین منابع مفید هم بازداره. یکی از دلایل سانسور این حقایق، منافع بزرگ صنایع لبنی در سطح جهانیه. شیر تبدیل به نماد سلامتی شده، ولی پشت پرده‌اش آسیب‌های زیادی پنهانه. گاهی یک رژیم غذایی سنتی و متعادل که مبتنی بر تعادل مزاج، استفاده از خوراکی‌های گرم و معتدل و مصرف محدود فرآورده‌های حیوانیه، می‌تونه به مراتب مؤثرتر از هر مکمل و داروی شیمیایی عمل کنه. البته باید بدونیم که بازنگری در الگوهای غذایی نیازمند آموزش، آگاهی و اعتماد به بدنه‌ی علم تغذیه‌ی طبیعی و عملکرد بدن انسان است.     تاثیر منفی شیر بر سلامت استخوان و دندان   برخلاف باور عمومی و حتی نظر بسیاری از پزشکان، مصرف مداوم شیر می‌تونه باعث ایجاد پوسیدگی دندان و پوکی استخوان بشه. شیر به علت داشتن میزان بالای پروتئین، باعث اسیدی شدن محیط خون می‌شه. برای جبران این اسیدی بودن غیرطبیعی که عملکرد سلول‌ها و ارگان‌ها رو مختل می‌کنه، بدن از کلسیم موجود در استخوان‌ها و دندان‌ها استفاده می‌کنه تا خون رو دوباره قلیایی کنه. این کلسیم در نهایت از طریق کلیه‌ها دفع می‌شه و باعث پوکی استخوان و پوسیدگی دندان می‌شه. بدن انسان به طور طبیعی برای حفظ تعادل اسید-باز طراحی شده. اما وقتی بار پروتئینی حیوانی زیاد بشه، عملکرد کلیه‌ها و استخوان‌ها برای تنظیم این تعادل، بیش از حد درگیر می‌شن. نتیجه‌ی این فشار، برداشت مکرر کلسیم از استخوان‌هاست. جالبه بدونید که پوسیدگی دندان در کودکانی که شیر زیاد می‌نوشن بیشتر دیده می‌شه، چرا که PH دهان کاهش پیدا می‌کنه و اسید تولید شده باعث تحلیل مینای دندان می‌شه. در حالی‌که برخی گیاهان مثل برگ چغندر، گشنیز و شوید با ترکیبات قلیایی طبیعی خودشون به تقویت استخوان‌ها کمک می‌کنن، شیر در نقطه‌ی مقابل باعث شستشوی کلسیم از بدن می‌شه. استفاده از منابع گیاهی قلیایی می‌تونه نه تنها از پوکی استخوان جلوگیری کنه، بلکه باعث تنظیم بهتر عملکرد قلب، کلیه‌ها و حتی کاهش التهاب‌های مزمن در بدن بشه.     تاثیر منفی شیر بر جذب ویتامین D   یکی دیگه از مشکلات شیر، اختلال در فعال‌سازی ویتامین D در کلیه‌هاست. مصرف مداوم پروتئین‌های حیوانی به دلیل ایجاد محیط اسیدی، عملکرد آنزیم‌های کلیه رو مختل می‌کنه و جلوی تبدیل ویتامین D غیرفعال به فعال رو می‌گیره. این موضوع باعث کاهش ویتامین D فعال، کاهش جذب کلسیم، و تضعیف سیستم ایمنی بدن می‌شه. ویتامین D فعال نقش کلیدی در جذب فسفر و کلسیم داره. اختلال در این فرایند، تأثیر مستقیم روی تراکم استخوان و عملکرد سیستم ایمنی داره. این یعنی مصرف زیاد شیر می‌تونه همزمان باعث کاهش جذب کلسیم و افزایش التهاب‌های مزمن بشه. جالب اینجاست که کمبود ویتامین D، فقط از طریق نور آفتاب و تغذیه سالم قابل جبران‌پذیره و هیچ مکملی جای اثر نور طبیعی و رژیم متعادل رو نمی‌گیره. برای مثال، مصرف همزمان سویق سنجد، روغن‌های طبیعی مثل روغن کنجد، روغن زیتون فرابکر یا حتی کره حیوانی سنتی در کنار منابع غذایی ویتامین D، باعث جذب بهتر این ویتامین می‌شه. همچنین برخی ترکیبات غذایی که طبع معتدل و گرم دارن، باعث تنظیم عملکرد کبد و کلیه‌ها می‌شن و در فعال‌سازی بهتر ویتامین D مؤثر هستن. این نگاه کل‌نگر به سلامت، برخلاف توصیه‌های کلیشه‌ای، نگاه دقیق‌تری به عملکرد بدن داره.     رابطه‌ی کلسیم و ویتامین D میزان ویتامین D فعال در خون، رابطه‌ای معکوس با میزان کلسیم خون داره. وقتی مصرف کلسیم زیاد بشه، ویتامین D فعال کاهش پیدا می‌کنه، جذب کلسیم کاهش پیدا می‌کنه و ترشح آن از طریق ادرار افزایش می‌یابد. در نتیجه، شیر به خاطر داشتن پروتئین و کلسیم بالا، از دو طرف باعث کاهش ویتامین D و پوکی استخوان می‌شه. این تعادل ظریف بین کلسیم و ویتامین D، کلید درک بسیاری از مشکلات استخوانیه. برخلاف تصورات رایج، افزایش صرفِ کلسیم غذایی لزوماً باعث استحکام استخوان نمی‌شه. حتی ممکنه مصرف بی‌رویه شیر باعث افزایش دفع کلیوی کلسیم بشه که نتیجه‌اش تحلیل بافت استخوانی و افزایش خطر شکستگی خواهد بود. به جای تمرکز روی مصرف بالا، باید به شیوه‌ی جذب و نگهداری کلسیم توجه کرد. عناصر معدنی مثل منیزیم و روی که در حبوبات، خشکبار و سبزیجات یافت می‌شن، برای تثبیت کلسیم در بافت استخوان ضروری‌ان. همچنین خواب منظم، پیاده‌روی روزانه و دوری از استرس نقش تعیین‌کننده‌ای در حفظ و تعادل این دو ماده مهم دارن.     دامداری صنعتی و کیفیت شیر   مشکلات به اینجا ختم نمی‌شن. در دامداری‌های صنعتی، گاوها در فضاهای بسته، بدون نور آفتاب و با غذای مصنوعی بزرگ می‌شن. این غذاها حاوی هورمون‌ها و آنتی‌بیوتیک‌ها هستن و شیر حاصل، آلوده و ناسالمه. در این شرایط، شیر نه‌تنها فاقد خواص مورد انتظار می‌شه، بلکه به منبعی از مواد شیمیایی و ترکیبات التهابی تبدیل می‌شه. باقی‌مانده‌های دارویی در شیر صنعتی مثل آنتی‌بیوتیک‌ها و هورمون‌های رشد، در بدن تجمع پیدا می‌کنن و به‌مرور باعث اختلالات هورمونی، چاقی شکمی و حتی بروز اختلالات غدد درون‌ریز می‌شن. سیستم ایمنی کودکان و نوجوانان نسبت به این ترکیبات بسیار حساس‌تره و همین می‌تونه یکی از دلایل افزایش حساسیت‌های غذایی و آسم در نسل‌های جدید باشه. همچنین، حذف شیر صنعتی و جایگزینی آن با خوراکی‌های طبیعی‌تر مثل شیرهای گیاهی خانگی (مثل شیر بادام، شیر کنجد، شیر جو) می‌تونه به پاک‌سازی بدن، تقویت دستگاه گوارش و افزایش انرژی طبیعی بدن کمک کنه. این نوشیدنی‌ها هم پروتئین دارن، هم چربی مفید، اما بدون خطرات شیر صنعتی. این انتخاب‌ها در طبقه‌بندی «تغذیه پاک و پایدار» قرار می‌گیرن که امروزه در بسیاری از رژیم‌های درمانی توصیه می‌شن.     فرایندهای صنعتی و تغییرات زیان‌آور   در فرآیند پاستوریزه کردن، بسیاری از ویتامین‌ها و مواد معدنی شیر از بین می‌رن یا ساختارشون تغییر می‌کنه. مثلاً کلسیم به شکل غیرقابل‌جذب در میاد و لاکتوز هم به قندهای سریع‌الجذب تبدیل می‌شه که باعث دیابت و چاقی می‌شن. (سویق جو, بهترین درمان کننده اضافه وزن و دیابت) در فرآیند هموژنیزه کردن نیز چربی‌ها و پروتئین‌های شیر تغییر ساختار می‌دن و این فرآیند با بیماری‌های قلبی و عروقی مرتبط دونسته شده. این دستکاری‌های شیمیایی نه‌تنها ارزش غذایی شیر رو کاهش می‌دن، بلکه باعث تولید ترکیبات التهابی هم می‌شن که با افزایش چربی‌های خون، انسداد عروق و بیماری‌های قلبی ارتباط مستقیم دارن. یکی از ترکیبات نگران‌کننده‌ای که در شیر هموژنیزه دیده می‌شه، «کازئین اکسیدشده» هست که می‌تونه بافت‌های بدن رو تحریک کرده و منجر به تجمع پلاک‌های چربی در رگ‌ها بشه. از طرفی، قند لاکتوز که پس از فرآوری صنعتی شیر به فرم ساده‌تری درمیاد، شاخص گلایسمی بالایی پیدا می‌کنه و باعث ترشح ناگهانی انسولین می‌شه. این تغییر ناگهانی می‌تونه هم احساس گرسنگی رو بیشتر کنه و هم در طول زمان باعث مقاومت به انسولین بشه که پیش‌زمینه‌ی بیماری دیابت نوع دو هست. برای همین، در مسیر کاهش وزن و کنترل قند خون، حذف شیر صنعتی و جایگزینی آن با غذاهای سنتی مثل سویق، شیره‌های طبیعی و نوشیدنی‌های سالم گیاهی می‌تونه معجزه کنه.   آلرژی‌ها، بیماری‌های خودایمنی و سرطان   پروتئینی به نام کازئین در شیر با بیماری‌های خودایمنی مثل MS، آرتروز روماتویید، انواع سرطان‌ها و ناهنجاری‌های دیگر در ارتباطه. همچنین فاکتورهای رشد موجود در شیر گاو باعث تحریک رشد سریع سلول‌ها، از جمله سلول‌های سرطانی می‌شن. ( سرطان رو اینطوری درمان کن! ) تحقیقات متعددی نشون دادن که مصرف روزانه شیر گاو صنعتی با افزایش التهاب مزمن و اختلال در عملکرد سیستم ایمنی مرتبطه. دلیل این مسأله، وجود کازئین A1 در شیر گاوه که در بدن به ماده‌ای موسوم به بتا کازومورفین تبدیل می‌شه و می‌تونه مسیرهای التهابی رو فعال کنه. این التهاب مزمن در بدن، یکی از زمینه‌های مهم در ابتلا به بیماری‌های خودایمنیه که سیستم ایمنی به‌جای دفاع، شروع به حمله به سلول‌های بدن می‌کنه. از طرف دیگه، فاکتور IGF-1 که به‌طور طبیعی در شیر وجود داره، نه‌تنها باعث رشد سلول‌های سالم، بلکه باعث رشد سلول‌های سرطانی هم می‌شه. وقتی این فاکتور در بدن زیاد بشه، تعادل تقسیم سلولی به هم می‌ریزه. به همین دلیله که حذف لبنیات، مخصوصاً شیر گاو، در بسیاری از پروتکل‌های ضدسرطان پیشنهاد می‌شه. جایگزینی با ترکیباتی مثل شیره انگور، تخم شربتی، خاکشیر و گیاهان تقویت‌کننده سیستم ایمنی می‌تونه هم بدن رو از التهاب پاک‌سازی کنه، هم روند بازسازی سلولی رو تسهیل کنه.   حالا که این همه از مضرات مصرف مداوم شیر گفتیم، باید درباره‌ی جایگزین‌هاش هم صحبت کنیم. اما چون این پست طولانی شده، توی پست بعدی به راهکارهای تأمین ویتامین D و کلسیم و جایگزین‌های متنوع و خوشمزه لبنیات خواهیم پرداخت.

  چرا وقتی به کودک غذای جامد و غیرمیکس میدهم عوق میزند!؟   رشد مهارت‌های حرکتی دهان، کودکان را قادر می‌سازد تا طیف وسیعی از بافت‌های غذایی را مدیریت کنند. عوق زدن یک عمل بازتابی است که به جلوگیری از خفگی کمک می کند و ممکن است با تماس انگشتان دست، غذا، قاشق یا اسباب بازی ها با روی زبان و پشت دهان ایجاد شود.  رفلکس گگ در حدود 6 ماهگی کاهش می‌یابد و مصادف با سنی است که بیشتر نوزادان در حال یادگیری خوردن غذاهای جامد هستند. برخی از کودکان دارای رفلکس گگ، بیش از حد حساس هستند و راحت‌ دچار تهوع می‌شوند.. با واکنش نشان دادن اطرافیان به این رفتار، عوق زدن کودک می تواند به یک رفتار آموخته شده و ادامه دار تبدیل شود. برای جلوگیری از این امر، از واکنش بیش از حد به این رفتار کودک خودداری کنید. به سادگی تکه غذای بیرون آمده را بردارید و مطمئن باشید عوق زدن مانند خفگی نیست که در آن راه هوایی مسدود شود و مانع از تنفس می شود. بر خلاف عوق زدن که در آن کودک صداها ایجاد می کند، خفگی ساکت است.   عوق زدن نوزاد ربطی به وجود دندان ندارد!   عوق زدن نوزاد ربطی به وجود یا عدم وجود دندان نداشته و همه اش برمیگردد به هماهنگی حرکت دهان، زبان و فک ها برای جویدن و بلعیدن مامان گل! جویدن را  ما باید به فرزند دلبندمان یاد بدهیم. کودک از بدو تولد؛ فقط مک زدن را یاد گرفته است و وقتی غذای غیر مایع در دهانش حس می کند اصلا نمی داند باید با آن چکار کند؛ پس ما باید با درشت تر کردن تدریجی غذای کودک که از همان شش ماهگی باید در برنامه مان باشد، مکانیزم رفلکس گگ رو کم کم به عقب زبان کودک هدایت کرده و ماهیچه‌های دهانی وی را تقویت کنیم و در نهایت با این کار جویدن و بلعیدن را به او یاد بدهیم. نگران نباشید!  لثه های کودک آنقدر سفت و محکم است که میتواند تکه های درشت تر غذایش را به خوبی له کند.      نکته طلایی در شروع غذای کمکی کودک   خیلی باید دقت کنیم که از همان ابتدای شروع غذای کمکی، غذای کودک دلبندمان را میکس نکنیم و اجزای درشت غذای وی را با پشت قاشق برایش له کنیم. حتی به مرور که بزرگتر می شود بعد از 8-9ماهگی، دیگه همین کار را هم نکنیم و بگذاریم کودک خودش از پس جویدن غذایش بربیاید.     چندکار برای کاهش حساسیت رفلکس گگ   1. مسواک زدن دندان های کودک شما نیز اغلب به کاهش حساسیت دهان او کمک می کند. 2. حتی اگر کودک شما قادر به تحمل غذاهای پوره شده گلوله‌دار یا بافت‌دار نباشد، ممکن است آماده باشد مواد جامدی را امتحان کند که به راحتی حل می‌شوند، مانند کراکر بچه، موز، خرما، یا کلوچه. کودکانی که دارای رفلکس‌های حساس تهوع هستند، اغلب با مواد جامدی که به راحتی حل می‌شوند، بهتر از غذاهای پوره‌شده گلوله عمل می‌کند.  3. اگر فرزندتان توانایی دارد، به او اجازه دهید تمام یا بخشی از وعده غذایی خود را با دستان خودش میل کند. کودکانی که دارای رفلکس گگ هستند، اگر بتوانند خودشان را غذایشان را میل، اغلب بهتر عمل می کنند.      حالا اگر کودک به غذای میکس عادت کرده و بمحض خوردن غذای جامد و غیرمیکس دچار رفلکس گگ می شود و عوق می زند چه کنیم؟ راهکار درمانی این مسئله چیست؟ اگر کودک شما دچار این مشکل هست در قسمت  نظرات به من بگویید تا مقاله بعدی را در مورد درمان این مسئله بنویسم. و در آن به شما راهکارهایی ارائه دهم تا خیلی زود این مشکل کودک دلبندتان برطرف شده و خیالت شما راحت شود مامان عزیز... آی بانو همیشه در کنار شماست...      

شما در چه حالتی به کودک دلبند خود غذا می دهید؟ تماشای تلویزیون در حین خوردن وعده های غذایی کودکان یک منظره رایج در اکثر خانه ها است. یا ممکن است مادری را دیده باشید که به کودک نوپایش در حالی که با موبایل یا تبلتش بازی می کند غذا می دهد. بسیاری از والدین به نوعی از حواس پرتی در زمان غذا برای فرزندان خود متوسل می شوند. هدف می تواند این باشد که کودک دویدن در اتاق را متوقف کند و بنشیند و غذا بخورد یا انگیزه دادن به او برای خوردن مقادیر بیشتر بدون مقاومت باشد. همچنین می‌تواند حواس کودک را پرت کند تا غذاهایی را که دوست ندارد بخورد، بدون اینکه از آنچه می‌خورد آگاه باشد. در حالی که ممکن است راه آسانی برای غذا دادن به یک فرد بی‌میل باشد، خوردن با صفحه نمایش پیامدهای نامطلوبی بر عادات غذایی و تعاملات والدین و فرزند دارد.    مضرات تماشای تلویزیون در حین خوردن غذا   چرا نباید اجازه دهید فرزندتان این کار را انجام دهد؟    تحقیقات موجود به طور کلی به تأثیر منفی مشاهده تلویزیون یا موبایل حین غذا دادن به مودک اشاره دارد. این امر باعث:  تاخیر در رشد زبان،  اختلال در مهارت های اجتماعی،  تنظیم ضعیف عاطفی  و عملکرد تحصیلی کمتر از حد مطلوب  می شود. در واقع، ابزارها با محدود کردن تجربیات حسی، مانع یادگیری می شوند. والدین باید مطمئن شوند که کودکان فرصتی برای بازی در فضای باز دارند. این کار اشتهای کودک را افزایش می دهد. یک کودک پس از بازی حرکتی گرسنه شده و به احتمال زیاد یک وعده غذایی بدون حواس پرتی می خورد.      نقش ما به عنوان والدین این است که به کودکان کمک کنیم از طریق بازی، سبک زندگی سالم و وعده های غذایی متعادل از نیازهای خود آگاه شوند. ما همچنین باید روتین‌ بازی های حرکتی را برای آن‌ها ایجاد کنیم، که نه تنها بر متابولیسم آن‌ها تأثیر  مثبت می‌گذارد، بلکه منجر به مجموعه‌ای از مهارت‌ها می‌شود که می‌تواند بدور از تلویزیون فرصت رشد پیدا کنند. و مهمتر از همه، ما باید به گونه ای عمل کنیم که بتوانند از مهارت‌ها، سرگرمی‌ها و عادات مختلف مان الگوبرداری کنند.  کاری که والدین می توانند انجام دهندآنچه را که می گویید عمل کنید: در حالی که کودک خود را از تماشای تلویزیون در حین غذا خوردن منصرف می کنید، نباید تلفن همراه یا لپ تاپ خودتان حواس شما را پرت کند. کل خانواده باید از قانون یکسانی پیروی کنند؛ غذا بدون صفحه نمایش.تلویزیون را از قسمت ناهارخوری بردارید:  تلویزیون خود را در قسمت ناهارخوری نگه ندارید. همچنین وقتی برای صرف غذا می نشینید، لپ تاپ و موبایل را سر میز نیاورید. همه اعضای خانواده باید بر این قانون توافق کنند. یک ساختار غذایی تنظیم کنید:  سه وعده غذایی اصلی و دو میان وعده را هر روز به طور همزمان برنامه ریزی کنید. اگر کودکان عادت به خوردن وعده‌های غذایی در زمان‌های معین داشته باشند، در زمان صرف غذا کمتر سر و صدا خواهند داشت. نوزادان و کودکان نوپا ممکن است نیاز به خوردن بیشتر داشته باشند.کودک خود را تحت فشار قرار ندهید:   با اصرار نکردن بر اینکه مقدار معینی باید مصرف شود، غذا خوردن یا غذا خوردن را به یک امر آرام تبدیل کنید. اعمال فشار کمتر در وعده های غذایی باعث می شود کودک شما به سیگنال های بدنش گوش دهد و عادات غذایی خوبی در خود ایجاد کند.   چگونه کودک خود را در طول وعده های غذایی از صفحه نمایش جدا کنیم؟اگر فرزندتان از قبل به تماشای صفحه نمایش در حین غذا خوردن اعتیاد دارد، والدین چه باید بکنند؟ می توانید با دادن یک میان وعده کوچک بدون تلویزیون به فرزندتان شروع کنید. این کار پنج تا ده دقیقه طول می کشد تا تمام شود. بتدریج می‌توانید به سمت وعده‌های غذایی اصلی بدون تماشای نمایشگر بروید. قبل از اینکه صفحه نمایش را در زمان صرف غذا به طور کامل حذف کنید، با یک وعده غذایی بدون صفحه شروع کنید. در نهایت، می‌توانید رژیم غذایی، سطح فعالیت، قرار گرفتن در معرض صفحه نمایش و سلامت کلی فرزندتان را به‌طور مؤثر یک مرحله در یک زمان مدیریت کنید. جدای از اینکه به تدریج او را در طول وعده های غذایی از تماشای صفحه نمایش دور کنید، وعده های غذایی مکرر خانوادگی همراه با بازی در فضای باز (مانند پیاده روی در پارک یا توپ بازی) را برنامه ریزی کنید تا علاقه فرزندتان به فعالیت های مبتنی بر صفحه نمایش کاهش یابد .

اگر ویدوی بالا را مشاهده کرده و نکته آخر آن همچنان علامت سوال ذهنی شماست و در مورد آن سوال و ابهام دارید؛ مطلب زیر برای شماست:   چرا باید نوزادان بیاموزیم که خودشان غذا بخورند (و از آشفتگی شادی کنند!)   اگر من به عنوان یک پدر و مادر مقصر یک چیز باشم، این است که تمام تلاشم را می کنم تا از آشفتگی جلوگیری کنم. وقتی نوبت به غذا دادن به پسرم می رسید، اغلب ترجیح می دادم به جای آنکه شیرجه برود، غذا را روی زمین بمالد و کف زمین را با سس بپوشاند، با قاشق به او غذا بدهم. خوشبختانه من یاد گرفتم که چشمانم را بر روی دیوارهای ریخته شده و پاشیده شده ببندم و از آشفتگی هایی که بچه های کوچک در زمان غذا ایجاد می کنند استقبال کنم، زیرا آموزش دادن به نوزادان برای تغذیه خود بخش مهمی از رشد آنها است.  پس بیایید با آن روبرو شویم! هر چه زودتر به آن دست یابند، زندگی برای همه آسان تر خواهد بود!وقتی کودک شما شروع به استفاده از انگشتان خود برای برداشتن غذا می کند. این به کودک شما کمک می کند تا مهارت های حرکتی ظریف را توسعه دهد. غذاهای انگشتی را به کودک خود بدهید که به اندازه کافی کوچک برای برداشتن و به اندازه کافی نرم برای جویدن باشد. هنگامی که کودک خوب نشسته و از غذاهای جامد لذت می برد، دلایل بسیار خوبی برای تشویق به استقلال در خوردن وجود دارد. در اینجا به برخی از آنها اشاره می کنیم:     به کودک استقلال می دهد   آنها ممکن است خیلی کوچک باشند، اما بچه های کوچک ما می خواهند جدی گرفته شوند. همانطور که نوزادان یاد می گیرند که آب را از فنجان بنوشند و از کارد و چنگال استفاده کنند تا در نهایت غذا را به دهان خود برسانند، احساس استقلال بیشتری در آنها ایجاد می شود و در سال‌های پرمشغله‌ی جدی آینده اش در بزرگسالی، روی پای خود خواهد ایستاد. به رشد مهارت های حرکتی ظریف کمک می کند نوزادان با برداشتن غذا با تمام دست خود، و با تمرین استفاده از قاشق و چنگال، عضلات خود را تمرین می دهند و مهارت های هماهنگی ارزشمندی را می آموزند. با گذشت زمان، این مهارت‌های مهم کودک همچنان بهبود می‌یابد و تکامل پیدا می کند.     بفهمد کی گرسنه است!   نوزادان یاد می گیرند که نیازهای خود را کنترل کنند از طریق استقلال در تغذیه، نوزادان قادرند به گرسنگی پاسخ دهند و پس از سیر شدن غذا را متوقف کنند و از پرخوری جلوگیری کنند. یعنی زمان سیری . گرسنگی شان را خودشان موجه بشوند.  آنها همچنین متوجه می شوند که چه مقدار گاز بزنند و چه مدت قبل از بلعیدن بجوند.     این یک بازی حسی درخشان است   بله، بازی کنید! زیرا از طریق بازی است که نوزادان با دنیای خود آشنا می شوند. لمس کردن، احساس کردن، و له کردن غذا، که با چنین بافت های متنوعی همراه است، کاری است که نوزادان دوست دارند انجام دهند و بخش مهمی از رشد آنهاست. (تصور کنید گلوله های سیب زمینی چه حس شگفت انگیزی برای کودک دارد!)   این برای شما و کودک ارزشمند است   همانطور که نوزادان در مسیر خودتغذیه پیشرفت می کنند (و به طور سیستماتیک هر پیش بند و لباسی که دارند لکه دار می شوند) اعتماد به نفس آنها افزایش می یابد.      غذای صورت کثیف کودک    در حالی که سن تقریبی که در آن اکثر نوزادان می توانند خودشان را تغذیه کنند بین6 تا 12 ماهگی است، مهم است که بدانید همه نوزادان با سرعت های متفاوتی رشد می کنند. دستیابی به استقلال در تغذیه چیزی است که رسیدن به آن در ماه ها و سال های اولیه به صبر نیاز دارد. بنابراین، در عین حال، این واقعیت را نادیده بگیرید که در موهای کودکتان ماست وجود دارد و اجازه دهید آن انگشتان کوچک چاق راه خود را در سراسر جهانِ غذا بیاموزند - با تمام شکوه آشفته اش.     برای کودکان نوپا طبیعی است که:   هنگام غذا خوردن آشفتگی ایجاد کنید - این بخش بزرگی از تجربه غذا خوردن است بشقاب یا کاسه را بردارید و آن را در هوا تکان دهید سر از بشقاب بریزید و غذا را روی سینی صندلی غذایشان بریزید بشقاب را روی سرشان بگذار بیشتر از آنچه در دهانشان می رود، به اطراف پخش کنند یک روز یک غذای خاص را دوست داشته باشید و روز دیگر آن را رد کنید     راه های بهبود و کم کردن آشفتگی   سعی کنید انرژی عاطفی زیادی برای غذا خوردن کودک نوپاتان سرمایه گذاری نکنید. در غیر این صورت یاد خواهند گرفت که این راهی برای جلب توجه است. مقداری روزنامه یا یک ورقه پلاستیکی زیر صندلی کودک آنها قرار دهید تا نریزید. در ماه های گرم تر، آنها را بیرون از چمن یا ایوان غذا دهید. برای محافظت از لباس‌ها در برابر مواد غذایی ریخته شده، از پیش‌بندهای پلاستیکی، پیش‌بندهای سبک استفاده کنید.  

دیدی چی شد؟!