کمک به وزنگیری
تقویت استخوان بندی
اقلیم ایران خواستگاه بهترین مغزها با بالاترین میزان ریزمغذی های ضروری بدن است و 4مغز (بادام، پسته، فندق، گردو) در طب اصیل عامل استواری و استحکام استخوان و فزونی قد و وزن به ویژه در کودک و نوجوان نام برده شده.
آی بانو با بهره مندی از مغزهای ناب ایرانی که از چشمه ها و خاک غنی این مرز و بوم تغذیه شده اند، یک کمک غذا و مکمل فراسودمند فراهم کرده تا مادر ایرانی دغدغه ای برای تامین نیاز ها و ریزمغذی های خودش و فرزند عزیزش نداشته باشد.
این فرنیوه سرشار از ملاتونین است به همین خاطر درمانگر مهربانی برای کودک بدخواب است.
فرنیوه 4مغز ، 24نوع پروتئین مورد نیاز بدن را تامین کرده و در کنار سویق غلات یک وزندهی بی نظیر را برای کودک کم وزن، رقم می زند.
فزونی نسبت مغز بر نسبت غلات در این فرنیوه، یک طعم دلچسب و هیجان انگیز را برای ماجراجوی دلبندمان به ارمغان می آورد.
علاقه‌مندسازی کودک به صبحانه ممکن است دشوار به نظر برسد، اما با رویکرد تدریجی، بازی، تنوع، و همراهی والدین امکان‌پذیر است. محصولات آی‌بانو با ترکیبات طبیعی، فاقد نگهدارنده، و مناسب برای شروع تغذیه کودکان می‌تواند بخشی مؤثر از صبحانه سالم باشد. صبحانه را جادوی رشد کودک بدانید انرژی برای کل روز کودکان در حال رشد به انرژی بیشتری نیاز دارند. صبحانه‌ای سالم می‌تواند کمبود انرژی شب را جبران کند و آن‌ها را با تمرکز و نشاط برای مدرسه یا بازی‌های صبحگاهی آماده سازد. تأثیر روی رشد مغز و تندرستی جسمی وعده صبحانه، به‌ویژه اگر شامل پروتئین، آهن، و ویتامین‌های گروه B باشد، اثر مستقیم روی عملکرد مغز، رفتار، و خلق‌وخوی کودک دارد. عادت‌سازی از پایه تشویق به خوردن صبحانه از سنین پایین به عادت غذایی سالم کودک تبدیل می‌شود و در بزرگسالی سلامت تغذیه او را تضمین می‌کند. موانع رایج در جذب کودک به صبحانه در این بخش به چالش‌هایی می‌پردازیم که اکثر مادران با آن روبرو هستند: بی‌اشتهایی یا کمبود اشتها صبحگاهی: کودک ممکن است پس از بیدار شدن میل به خوردن نداشته باشد. عادت به تنقلات یا خوردنی‌های شیرین شبانه: اگر کودک شب قبل خوراکی‌های شیرین خورده باشد، صبح ناشتا میلی به خوراک سالم ندارد. عادت به غذاهای نرم و میکس‌شده کامل: اگر کودک شما غذا را فقط پوره می‌خورد، ممکن است در مواجهه با بافت‌های جدید صبحانه مقاومت کند. مقاله «یادگیری جویدن، از کی و چطور؟» در آی‌بانو به‌روشنی توضیح می‌دهد که میکس کردن بیش‌ازحد غذا می‌تواند مانع رشد مهارت‌های گفتار و جویدن شود . رفلکس گگ یا عق‌زدن در مواجهه با غذاهای بافت‌دار: این مسئله ممکن است به دلیل عادت به غذاهای میکس‌شده بروز کند. مقاله‌ای با عنوان «بچم به غذای میکس عادت کرده چه کنم؟» راهکارهای تدریجی برای رفع این مشکل را بررسی کرده است . بدغذایی صبحگاهی یا تمایل کودک به تنها برخی طعم‌ها: مقاله «اشتباهات رایج در غذا دادن به کودک» اشاره می‌کند بدغذایی اغلب ناشی از فشار روانی یا عادت‌های نامناسب تغذیه‌ای است . درک این زمینه‌ها کمک می‌کند مادر با دید وسیع‌تری تصمیم بگیرد چگونه کودک را به صبحانه علاقه‌مند کند. تمام این موارد قابل اصلاح هستند، کافیست راهکار مناسب را بدانیم و با صبر و خلاقیت پیش برویم. راهکارهای جذاب برای علاقه‌مند کردن کودک به صبحانه شروع مرحله‌ای و تدریجی به‌جای عرضه یک صبحانه کامل و سنگین، با غذای سبک و قابل قبول آغاز کنید. مثلاً یک قطعه میوه یا نان تست با کمی پنیر. کم‌کم بر تنوع و حجم بیفزایید. اگر کودک از بافت نرم یا پوره‌ای مثل فرنی یا فرنیوه لذت می‌برد، آن را به تدریج به بافت‌های متنوع‌تر تبدیل کنید. ایجاد فضایی شاد و همراهی والدین مادران می‌توانند صبح‌های خود را همراه کودک صبحانه بخورند؛ کودکان میل بیشتری به تقلید دارند. نوشتن شعارهای تشویقی کوچک بالای میز صبحانه یا استفاده از رنگ‌های جذاب در لیوان‌ها و قاشق‌ها نیز کمک می‌کند. بازی و خلاقیت در غذا شکل دادن صبحانه به صورت حیوانات بامزه یا ستاره، ترکیب رنگ‌های میوه (مثل موز، توتفرنگی، بلوبری) در یک ظرف، یا همراه‌کردن صبحانه با داستان کوتاه کمک‌کننده است. متنوع بودن ترکیب صبحانه ترکیب منابع پروتئینی مثل تخم‌مرغ، پنیر، شیر، مغزها یا سویق‌ها با میوه‌های تازه، سبزیجات و غلات کامل کمک می‌کند صبحانه جذاب و مغذی باشد. توجه به زمان و فلسفه خوردن صبحانه باید در ساعت اولیه صبح میل شود؛ صبر نکنید کودک گرسنه یا بی‌حوصله شود. محیط صبحانه آرام و بدون شلوغی باشد. فشار نیاورید؛ اجازه دهید خودش تجربه کند و لمس کند. تشویق با جایزه مثبت به جای مجازات یا تهدید، بابت هر لقمه‌ی اولیه تشویق‌های کلامی کنید. گاهی یک آهنگ کودکانه کوتاه وسط صبحانه باعث ایجاد علاقه و شور می‌شود. نقش محصولات مغذی در جذب کودک به صبحانه یکی از نکات مهم برای جذب کودکان، اضافه کردن بعضی ترکیبات سالم که هم مغذی‌اند و هم طعمی جذاب دارند. در این زمینه، محصولات آی‌بانو می‌توانند همراه خوبی باشند: فرنیوه های آی‌بانو با طعم هایی جذاب و دلچسب و خواصی باور نکردنی، گزینه مناسبی برای شروع صبحانه کودک به ویژه در دوره‌های انتقالی است . همچنین سِرِمام و سویق کامل آی‌بانو برای رفع بی‌اشتهایی، تقویت رشد وزن و قد و تنظیم خواب کاربرد دارد و می‌تواند به آرامی در صبحانه یا دسرهای ساده کودک اضافه شود . استراتژی تعامل مادر با کودک در زمان صبحانه صبوری و ارزیابی مستمر: هر کودک متفاوت است؛ نباید جدول زمانی سخت گرفت. بلکه رصد کنید چه ترکیب غذایی یا بافتی بهتر جذب می‌شود و بر همان اساس پیش برید . آرامش مادر، آرامش کودک: نفس عمیق بکِشید، با انرژی مثبت وارد وعده صبحانه شوید، البته بدون فشار و اجبار. گفت‌وگو با کودک حین صبحانه: شعری کوتاه، داستان کوچک، یا پرسیدن حال کودک، او را درگیر تجربه می‌کند و باعث می‌شود همراه شما باشد. الگوبرداری از افراد خانواده: اگر پدر یا خواهر بزرگتر صبحانه می‌خورند، کودک با هیجان این تجربه را دنبال می‌کند. حضور همه در وعده مشترک حس همبستگی و تنوع را بالا می‌برد. مسیر به سمت صبحانه سالم و لذیذ کودک صبحانه نخستین منبع انرژی و تمرکز روز کودک است. انتخاب ترکیب مناسب متنوع، جذاب و مغذی، کودک را ترغیب می‌کند. استفاده تدریجی از بافت‌ها، تشویق بدون اجبار، و همراهی والدین در ایجاد تجربه صبحانه موفق هستند. محصولات طبیعی و سالم مانند محصولاتی از آی‌بانو می‌توانند در ترکیب با وعده‌های صبح، سلامت تغذیه‌ای کودک را تضمین کنند. با صبر، آرامش، و خلاقیت می‌توانید هر صبحانه را تبدیل به یک تجربه شیرین برای کودک و مادر کنید. علاقه‌مندسازی کودک به صبحانه ممکن است دشوار به نظر برسد، اما با رویکرد تدریجی، بازی، تنوع، و همراهی والدین امکان‌پذیر است. محصولات آی‌بانو با ترکیبات طبیعی، فاقد نگهدارنده، و مناسب برای شروع تغذیه کودکان می‌تواند بخشی مؤثر از صبحانه سالم باشد.
در تغذیه کودک، راحتی نباید جای رشد را بگیرد. اگرچه میکس کردن غذاها در ابتدا ساده‌تر است، اما در درازمدت باعث آسیب به مهارت‌های حیاتی مانند جویدن، گفتار و تنوع‌پذیری غذایی می‌شود. چرا جویدن برای رشد کودک اهمیت دارد؟ فرایند جویدن فقط برای خوردن غذا نیست. جویدن مهارتی است که روی: رشد فک و عضلات صورت توسعه گفتار و تکلم جلوگیری از بدغذایی حس چشایی و لذت از غذا هماهنگی حرکات دهان، زبان و حلق تأثیر مستقیم دارد. کودکانی که جویدن را زودتر یاد می‌گیرند، در آینده تغذیه‌ی متنوع‌تر و عادت‌های غذایی سالم‌تری دارند. میکس کردن غذا: راحتی برای مادر، دردسر برای کودک بسیاری از مادران، به‌ویژه در ماه‌های ابتدایی شروع غذا، برای راحتی خود و اطمینان از بلع غذا، همه چیز را با غذاساز و میکسر به پوره‌ی یکدست تبدیل می‌کنند. اما این کار: باعث می‌شود کودک فقط ببلعد، نه بجود بافت‌های مختلف را تجربه نکند نسبت به غذاهای جدید مقاومت نشان دهد از نظر گفتاری و عضلانی دچار تأخیر شود این شیوه در کوتاه‌مدت شاید بی‌دردسر باشد، ولی در درازمدت مشکلات زیادی ایجاد می‌کند. سن مناسب برای آشنایی با بافت غذا طبق توصیه سازمان بهداشت جهانی (WHO) و یونیسف: شروع تغذیه تکمیلی باید از 6 ماهگی باشد. از 7 تا 9 ماهگی، کودک باید با بافت نیمه‌له شده غذا آشنا شود. از 9 ماهگی به بعد، خوردن غذاهای نیمه‌جامد و دارای تکه‌های کوچک ضروری است. این مراحل به کودک کمک می‌کند تا جویدن، کنترل زبان و بلع را یاد بگیرد. راهکار: له کردن با پشت قاشق به جای میکس کردن یکی از روش‌های مناسب که آی بانو همواره توصیه می‌کند، استفاده از پشت قاشق برای له کردن غذاست. این روش: بافت غذا را کاملاً از بین نمی‌برد کودک را با تکه‌های کوچک آشنا می‌کند باعث تحریک مهارت‌های دهانی می‌شود گذار ملایم از مایعات به غذاهای جامد را فراهم می‌کند مثلاً به‌جای میکس کردن کامل موز، می‌توان آن را با پشت قاشق له کرد تا کودک هم طعم واقعی و هم بافت را حس کند. نقش والدین در آموزش جویدن نقش مادر مادر به‌عنوان اولین مراقب و تغذیه‌کننده‌ی کودک، باید: صبور باشد اجازه بدهد کودک غذا را لمس و کشف کند غذاها را کم‌کم با بافت جدید معرفی کند با کودک غذا بخورد تا الگوبرداری کند.نقش پدر بر اساس مطالعات روانشناسی کودک، نقش پدر در فرآیند تغذیه نیز مؤثر است. همراهی پدر در وعده‌های غذایی باعث: افزایش اشتیاق کودک به غذا خوردن تقویت ارتباط عاطفی الگوسازی رفتاری برای جویدن و بلع می‌شود. پدر می‌تواند غذاهایی بخورد که کودک نیز در حال تجربه آن‌هاست و با شادی و آرامش غذا خوردن را به او بیاموزد. پیامدهای طولانی‌مدت غذاهای بیش از حد میکس‌شده اگر کودک تا 12 یا حتی 18 ماهگی فقط غذاهای کاملاً میکس‌شده مصرف کند، ممکن است با مشکلات زیر مواجه شود: بدغذایی شدید نسبت به غذاهای بافت‌دار تأخیر در گفتار ضعف عضلات فک و صورت خطر بلع نامناسب غذاهای جامد وابستگی شدید به غذاهای پوره‌ای عدم تجربه‌ی طعم‌های واقعی بهترین غذاها با بافت مناسب برای شروع آی بانو، غذاهایی را پیشنهاد می‌کند که با پشت قاشق له شده و حاوی بافت ملایم باشند: هویج بخارپز له‌شده کدو حلوایی نرم شده برنج نیم‌کوب پخته‌شده عدسی نرم و له‌شده موز، گلابی، آووکادو له‌شده با چنگال این‌ها گزینه‌هایی عالی برای آموزش تدریجی جویدن به کودک هستند. تغذیه کودک از دید طب ایرانی در آموزه‌های طب ایرانی که در مجموعه‌ی آی بانو نیز بر آن تأکید می‌شود: غذا باید با بزاق دهان کودک ترکیب شود تا هضم بهتری داشته باشد. جویدن کمک می‌کند تا آنزیم‌های بزاق با غذا ترکیب شوند. غذاهای خیلی نرم و مایع، معده کودک را تنبل می‌کنند. سؤالات پرتکرار مادران آیا می‌توانم غذا را ابتدا میکس کرده و بعد کم‌کم بافت‌دار کنم؟ بله، ولی این مرحله باید کوتاه و گذرا باشد. حداکثر تا پایان 7 ماهگی از غذاهای پوره‌ای عبور کنید. کودک من دندان ندارد، می‌تواند بجود؟ بله، لثه‌های کودک قدرت کافی برای له کردن غذاهای نرم دارند. جویدن از طریق لثه شروع می‌شود، نه دندان. اگر کودک خفه شد چه کنم؟ با رعایت اصول ایمنی و ارائه غذاهایی با بافت مناسب (نه خشک و نه خیلی سفت)، خطر خفگی بسیار پایین است. ولی همیشه باید کودک در حالت نشسته و زیر نظر باشد. اگر کودک غذاهای بافت‌دار را تف کند، باید چه‌کار کنیم؟ این رفتار طبیعی است. کودک برای درک بافت غذا به زمان نیاز دارد. برای برطرف کردن هرچه سریعتر این موضوع حتما مقاله ی "بچم به غذای میکس عادت کرده چه کنم!؟" را مطالعه کن. نقش فرنیوه های آی بانو در رشد مهارت جویدن فرنیوه‌های آی بانو که بر پایه‌ی سویق‌ها، مغزها و میوه‌های طبیعی تهیه می‌شوند، به عنوان غذاهایی فراسودمند، نقش مؤثری در فرآیند یادگیری جویدن در نوزادان ایفا می‌کنند. بافت این محصولات به‌گونه‌ای طراحی شده که: در ابتدای دوره‌ی تغذیه‌ی کمکی، با بافتی نرم و کاملاً یکنواخت مناسب نوزادان 6 ماهه آغاز می‌شود؛ و به مرور، با افزایش سن کودک، بافت‌ها کمی درشت‌تر می‌شوند تا او به‌تدریج با تکه‌های کوچک‌تر غذا آشنا شده و مهارت جویدن و بلع را تقویت کند؛ این ویژگی سبب می‌شود کودک بدون نیاز به پوره کردن کامل غذا، توانایی کنترل غذا در دهان را به دست آورد؛ و در نتیجه، از بروز مشکلاتی مانند بدغذایی یا تأخیر در مهارت‌های دهانی پیشگیری شود.فرنیوه‌های آی بانو نه تنها از نظر تغذیه‌ای سرشار از مواد مغذی مورد نیاز رشد کودک هستند، بلکه از نظر ساختار نیز متناسب با مراحل رشدی طراحی شده‌اند تا فرآیند تغذیه‌ی تکاملی به‌صورت اصولی و ایمن طی شود. نکات طلایی آی بانو برای مادرانغذاهای کودک را با پشت قاشق له کنید، نه میکسر تنوع بافت و طعم را از 7 ماهگی وارد رژیم غذایی کنید در وعده‌های غذایی، کودک را پشت سفره بیاورید از غذاهای طبیعی و سنتی مثل سویق ها استفاده کنید به کودک فرصت تجربه بدهید، حتی اگر غذا را بیرون بریزد یادگیری جویدن، یکی از مهم‌ترین مهارت‌هایی است که در 6 تا 18 ماهگی پایه‌ریزی می‌شود. میکس کردن بیش از حد غذا، مانعی جدی در مسیر رشد دهانی و گفتاری کودک است. با کمک راهکارهایی ساده، مثل له کردن با پشت قاشق و استفاده از غذاهای بافت‌دار اما نرم، می‌توان کودکی مستقل، باهوش، و علاقه‌مند به غذا پرورش داد. آی بانو، همواره در کنار مادران است تا با آموزش تغذیه‌ی صحیح، فرزندان سالم و قوی تربیت کنند.
بسیاری از والدین برای غذا دادن به کودک از روش‌هایی مانند بازی کردن، پرت کردن حواس، یا استفاده از ابزارهایی مانند موبایل استفاده می‌کنند. در حالی که این رفتارها در ظاهر ممکن است باعث تهیسل غذا خوردن کودک شود، اما در واقع می‌توانند تاثیرات منفی عمیقی بر رشد روانی، شناختی و فیزیولوژیکی کودک بگذارند. از سوی دیگر، بازی کودک با غذا، اگرچه از نظر بسیاری از والدین «بی‌نظمی» یا «بازیگوشی» تلقی می‌شود، در واقع یک بخش مهم از فرآیند رشد و یادگیری کودک است. تغذیه؛ فراتر از دریافت کالری تغذیه کودک تنها به معنای وارد کردن غذا به بدن نیست. این فرآیند شامل تعاملات اجتماعی، یادگیری، رشد حسی و شناختی، و تنظیم احساس گرسنگی و سیری است. زمانی که کودک در محیطی آرام، بدون حواس‌پرتی و در تعامل با والدین غذا می‌خورد، فرصت یادگیری مهارت‌های مهمی چون کنترل خود، توجه به نشانه‌های درونی گرسنگی و سیری، و تجربه بافت و طعم غذا را دارد. در حقیقت، وعده‌های غذایی می‌توانند برای کودک نوعی آیین رشد باشند؛ زمانی که او می‌آموزد نه تنها چگونه بخورد، بلکه چگونه بنشیند، صبر کند، احساسات خود را تنظیم کند و از تجربه خوردن لذت ببرد. بنابراین، غذا خوردن به تجربه‌ای چندوجهی تبدیل می‌شود که فراتر از خوردن صرف است. همچنین ارتباط کودک با غذا در همین سال‌های اولیه شکل می‌گیرد و کیفیت این ارتباط، می‌تواند بر سلامت روان، رفتار تغذیه‌ای و حتی سبک زندگی او در بزرگسالی تأثیر بگذارد. چرا نباید حین غذا دادن با کودک بازی کرد؟ 1. تضعیف توجه کودک به غذا زمانی که والدین از بازی، داستان، یا ابزارهای الکترونیکی برای سرگرم‌کردن کودک هنگام غذا خوردن استفاده می‌کنند، تمرکز کودک از غذا منحرف می‌شود. این مسئله می‌تواند منجر به کاهش توانایی کودک در تشخیص گرسنگی و سیری واقعی شود. علاوه بر این، ذهن کودک به جای اینکه روی بافت و طعم غذا متمرکز شود، به داستان‌ها یا تصاویر متحرک می‌پردازد. با تکرار این الگو، مغز کودک به دنبال تحریک بیرونی می‌گردد تا بتواند غذا بخورد، و این امر به‌تدریج باعث بی‌علاقگی به خود غذا می‌شود. 2. اختلال در سیستم خودتنظیمی از نظر روانشناسی رشد، کودکان نیاز دارند یاد بگیرند چه زمانی گرسنه‌اند و چه زمانی سیر شده‌اند. اما زمانی که حواس کودک به جای بدنش به بیرون معطوف است، این مهارت خودتنظیمی به خوبی رشد نمی‌کند. در واقع، سیستم عصبی کودک نیاز به تمرین دارد تا بتواند پیام‌های معده و سیستم گوارش را به درستی درک و پردازش کند. زمانی که کودک تحت تأثیر تحریک‌های بیرونی غذا می‌خورد، به جای گوش‌دادن به نشانه‌های بدنش، صرفاً به پایان یافتن برنامه یا بازی واکنش نشان می‌دهد. این باعث می‌شود در آینده مستعد پرخوری، تغذیه احساسی یا بی‌تفاوتی به نیازهای واقعی بدنش شود. 3. شکل‌گیری عادات غذایی ناسالم کودکی که فقط در شرایط بازی و سرگرمی غذا می‌خورد، در آینده ممکن است برای هر وعده غذایی نیاز به محرک خارجی داشته باشد. این موضوع در بزرگسالی می‌تواند به پرخوری احساسی، اضافه‌وزن، و اختلالات خوردن منجر شود. برخی بزرگسالانی که بدون دیدن تلویزیون یا در شرایط خاص قادر به غذا خوردن نیستند، دقیقاً بازتاب همان الگوهای نادرستی هستند که در دوران کودکی شکل گرفته‌اند. تغذیه باید به عملی آگاهانه، در لحظه و با لذت درونی تبدیل شود؛ نه یک واکنش شرطی به محرک‌ها. 4. اختلال در ارتباط والد و کودک بازی‌کردن با کودک هنگام غذا ممکن است در ظاهر تعامل مثبتی به نظر برسد، اما در واقع این رفتار اغلب به یک نوع «شرطی‌سازی» تبدیل می‌شود. کودک یاد می‌گیرد که غذا خوردن فقط زمانی اتفاق می‌افتد که والد سرگرمش کند. در نتیجه، رابطه غذا خوردن با توجه گرفتن یا سرگرمی گره می‌خورد و نه با نیاز بدنی. این مسئله می‌تواند منجر به وابستگی‌های عاطفی ناسالم شود. کودک ممکن است بعداً در شرایطی که احساس تنهایی یا اضطراب دارد، به سراغ غذا برود؛ نه به خاطر گرسنگی، بلکه برای جبران خلأهای عاطفی. چرا باید اجازه داد کودک با غذایش بازی کند؟ 1. رشد حسی و حرکتی بازی کودک با غذا، به ویژه در سال اول و دوم زندگی، به رشد مهارت‌های حرکتی ظریف و هماهنگی چشم و دست کمک می‌کند. لمس، فشار دادن، چشیدن و ریختن غذا، همگی به شناخت کودک از محیط اطرافش کمک می‌کنند. این نوع تجربه‌ها همچنین موجب تقویت مسیرهای عصبی در مغز می‌شوند که مسئول کنترل حرکات ارادی، پردازش حسی، و هماهنگی‌های حرکتی هستند. به‌عبارتی، غذا برای کودک یک ابزار یادگیری و رشد است، نه فقط یک منبع انرژی. 2. تقویت حس استقلال زمانی که کودک اجازه دارد خودش غذا را لمس و تجربه کند، احساس استقلال و اعتماد به نفس در او تقویت می‌شود. این موضوع تأثیر مستقیم بر عزت نفس کودک در سال‌های بعدی زندگی دارد. در روانشناسی، اصطلاح «کفایت ادراک‌شده» (Perceived Competence) به توانایی کودک در تجربه موفقیت و کنترل محیط اطرافش اشاره دارد. وقتی کودک بتواند با غذا تعامل داشته باشد، این حس درونی در او رشد می‌کند و موجب شکل‌گیری فردی با اعتماد به نفس بالا در آینده می‌شود. 3. پیشگیری از اختلالات خوردن کودکانی که تجربه مثبت، کنترل‌شده و بدون اجبار از غذا دارند، در آینده کمتر دچار اختلالات خوردن مانند بی‌اشتهایی یا پرخوری عصبی می‌شوند. کودکی که یاد گرفته بدون ترس، اجبار یا تهدید با غذا مواجه شود، در بزرگسالی نیز راحت‌تر می‌تواند با احساسات، استرس و نیازهای بدنش کنار بیاید. در واقع، رابطه سالم با غذا، یکی از پایه‌های سلامت روان در آینده است. 4. یادگیری تنوع غذایی بازی با غذا می‌تواند کنجکاوی کودک را نسبت به رنگ‌ها، شکل‌ها و بافت‌های مختلف برانگیزد. این موضوع به او کمک می‌کند پذیرش بهتری نسبت به غذاهای جدید داشته باشد. بسیاری از والدین از «بدغذایی» کودک شکایت دارند. اما اگر به کودک اجازه داده شود با غذا آشنا شود، آن را لمس و تجربه کند، احتمال پذیرش غذاهای متنوع در او بسیار بیشتر خواهد شد. پذیرش تنوع غذایی از کودکی آغاز می‌شود، نه از زمانی که کودک مجبور به خوردن چیزی می‌شود که نمی‌شناسد. رویکردهای علمی و روانشناسی در حمایت از این رفتار نظریه یادگیری تجربی پیاژه ژان پیاژه، روانشناس برجسته رشد کودک، تأکید می‌کند که یادگیری در سال‌های اولیه زندگی باید مبتنی بر تجربه مستقیم حسی و حرکتی باشد. غذا یک ابزار مهم برای این یادگیری تجربی است. کودک با ریختن، پاشیدن، له کردن یا حتی بوییدن غذا، دنیای اطرافش را کشف می‌کند. این فرآیند به او کمک می‌کند ارتباط بین احساسات، اشیا و نتایج رفتاری را درک کند. دیدگاه سازمان جهانی بهداشت (WHO) طبق دستورالعمل‌های WHO، کودک باید در فضایی حمایت‌گر و بدون اجبار غذا بخورد و والدین باید اجازه دهند کودک با غذا بازی کند تا رشد شناختی و حسی او تقویت شود. WHO همچنین تأکید می‌کند که تغذیه باید با احترام به سرعت رشد فردی کودک و علایق او همراه باشد؛ نه بر اساس فشارهای اجتماعی یا الگوهای والدینی که از نسلی به نسل دیگر منتقل شده‌اند. اشتباهات رایج والدین هنگام تغذیه کودک بازی با قاشق و هواپیماسازی: این روش شاید در ظاهر کارآمد باشد، اما تمرکز کودک را از غذا به بازی می‌برد. پخش تلویزیون یا موبایل حین غذا: از دیدگاه روانشناسی رفتاری، این کار موجب ایجاد وابستگی به محرک بیرونی برای غذا خوردن می‌شود. توبیخ یا تحقیر کودک برای بازی با غذا: این رفتار عزت نفس کودک را تضعیف کرده و رابطه او با غذا را منفی می‌سازد. اصرار به اتمام بشقاب: گاهی والدین کودک را مجبور به خوردن کامل غذا می‌کنند، حتی زمانی که سیر شده است. این موضوع توانایی کودک در شنیدن پیام‌های بدنش را از بین می‌برد. راهکارهای عملی برای تغذیه سالم کودک بدون بازی‌دادن 1. ایجاد یک روتین مشخص غذایی کودکان از ساختار و پیش‌بینی‌پذیری استقبال می‌کنند. یک روتین منظم باعث افزایش احساس امنیت در کودک می‌شود. 2. استفاده از ابزارهای مناسب سن کودک صندلی غذاخوری مناسب، بشقاب‌های رنگی، قاشق‌های سیلیکونی، و غذاهای انگشتی به کودک کمک می‌کنند که تجربه‌ای ایمن و مثبت از غذا خوردن داشته باشد. 3. مدل‌سازی رفتاری توسط والدین کودکانی که والدینشان را در حال لذت‌بردن از غذا می‌بینند، بیشتر تمایل به تقلید از آن‌ها دارند. 4. تحسین رفتارهای مستقل زمانی که کودک با غذا بازی می‌کند، او را تشویق کنید و به رفتارهای مستقلش پاسخ مثبت بدهید. در فرآیند تغذیه کودک، آنچه اهمیت دارد ایجاد یک تجربه‌ی مثبت، امن و یادگیرانه است. بازی‌دادن کودک هنگام غذا ممکن است در کوتاه‌مدت موثر به نظر برسد، اما در بلندمدت به رشد شناختی، احساسی و فیزیولوژیکی او آسیب می‌زند. در مقابل، بازی کودک با غذا — اگر در چهارچوبی کنترل‌شده و سالم انجام شود — بخش مهمی از فرآیند رشد و یادگیری اوست. والدین باید با درک درست از تفاوت این دو مفهوم، محیط تغذیه‌ای سالمی برای فرزندشان ایجاد کنند؛ محیطی که در آن کودک بتواند با غذا ارتباطی مثبت، مستقل و لذت‌بخش برقرار کند. این نگاه آگاهانه، زمینه‌ساز شکل‌گیری شخصیت سالم، عادات غذایی درست و سلامت روانی پایدار در سال‌های آینده زندگی کودک خواهد بود.
در دنیای پرشتاب امروز، نقش مادر تنها به مراقبت‌های فیزیکی از کودک محدود نمی‌شود. مادران امروزی علاوه‌بر مسئولیت‌های خانوادگی، با چالش‌های متعددی چون اشتغال، انتظارات اجتماعی و فشارهای روانی دست و پنجه نرم می‌کنند. در چنین شرایطی، فرسودگی مادران به پدیده‌ای شایع تبدیل شده است. فرسودگی مادرانه چیست؟ فرسودگی مادرانه نوعی خستگی عاطفی، ذهنی و جسمی است که اغلب در نتیجه‌ی مراقبت بی‌وقفه و بدون پشتیبانی از کودک ایجاد می‌شود. این وضعیت معمولاً با احساس گناه، ناامیدی، عصبانیت، کاهش انگیزه و احساس بی‌ارزشی همراه است. مطالعات روانشناسی نشان داده‌اند که فرسودگی می‌تواند تأثیرات منفی عمیقی بر رابطه‌ی مادر و کودک بگذارد. طبق پژوهش دکتر شریل زایس در کتاب «مادران خسته»، فرسودگی مادرانه می‌تواند منجر به افسردگی، اضطراب و حتی انزوای اجتماعی شود. او تأکید می‌کند که «مادری خسته، نمی‌تواند کودکی شاد تربیت کند». این جمله خلاصه‌ای است از بحرانی که سلامت روان مادر را به‌طور مستقیم به سلامت عاطفی کودک پیوند می‌دهد. دلایل فرسودگی مادران 1. انتظارات غیرواقع بینانه فرهنگ رسانه‌ای و شبکه‌های اجتماعی تصویری آرمانی از مادر ایده‌آل ارائه می‌دهند. این تصویر غیرواقعی باعث می‌شود مادران احساس ناکافی بودن کنند. این فشار درونی برای رسیدن به کمال، یکی از دلایل اصلی فرسودگی است. 2. کمبود خواب و استراحت بیدار شدن‌های مکرر در شب، خواب نامنظم و محرومیت از استراحت کافی، باعث خستگی مزمن در مادران می‌شود. کمبود خواب، تمرکز و خلق‌وخو را به شدت تحت تأثیر قرار می‌دهد. 3. نبود حمایت اجتماعی نقش پدران، خانواده و جامعه در کاهش فشار بر مادران بسیار حیاتی است. عدم حضور مؤثر پدر یا نبود شبکه‌ای حمایتی، بار روانی و جسمی مادر را دوچندان می‌کند. 4. نادیده گرفتن نیازهای شخصی بسیاری از مادران تصور می‌کنند که فداکاری کامل و نادیده گرفتن خود، نشان‌دهنده عشق بی‌قید و شرط است. در حالی که این طرز تفکر، زمینه‌ساز فرسودگی و مشکلات روانی گسترده‌تر می‌شود. تأثیرات فرسودگی مادر بر کودک روانشناسی کودک تأکید می‌کند که کودکان به‌طور طبیعی نسبت به حالات هیجانی والدین خود حساس هستند. مادر فرسوده، معمولاً واکنش‌های هیجانی ضعیف‌تری از خود نشان می‌دهد، کمتر بازی می‌کند و صبور نیست. این وضعیت باعث می‌شود کودک احساس ناامنی، بی‌توجهی و حتی گناه کند. در کتاب «هوش هیجانی» اثر دانیل گلمن، آمده است که تعامل‌های احساسی اولیه بین مادر و کودک، اساس شکل‌گیری مدارهای مغزی مربوط به تنظیم هیجان را شکل می‌دهند. بنابراین سلامت روان مادر، به‌طور مستقیم با رشد عاطفی و اجتماعی کودک در ارتباط است. لزوم خودمراقبتی مادران خودمراقبتی (Self-Care) به مجموعه‌ای از رفتارها و عادات گفته می‌شود که فرد برای حفظ سلامت روان، جسم و احساس رضایت از زندگی انجام می‌دهد. در مورد مادران، خودمراقبتی نه‌تنها ضروری بلکه مسئولانه است؛ چرا که مادر سالم، می‌تواند فرزندی سالم تربیت کند. 1. بازتعریف نقش مادر مادر بودن به معنای نادیده گرفتن کامل خود نیست. باید به مادران آموخت که مراقبت از خود، بخشی از وظیفه مادری است. همان‌طور که در کتاب «ذهن‌آگاهی برای مادران» آمده است: «یک مادر آرام، کودکی آرام تربیت می‌کند.» 2. زمان برای خود داشتن زمان برای استراحت، مطالعه، ورزش، معاشرت با دوستان یا حتی انجام هیچ کاری، برای تجدید انرژی مادران حیاتی است. برنامه‌ریزی روزانه باید حتماً شامل دقایقی برای خودمراقبتی باشد. 3. تمرین ذهن‌آگاهی (Mindfulness) ذهن‌آگاهی کمک می‌کند مادران در لحظه‌ی حال زندگی کنند، اضطراب‌های آینده و گذشته را رها کرده و به‌صورت آگاهانه با کودک خود ارتباط برقرار کنند. این تکنیک باعث کاهش استرس و افزایش تاب‌آوری روانی می‌شود. 4. جستجوی حمایت مادران باید یاد بگیرند که درخواست کمک نشانه ضعف نیست، بلکه نشانه بلوغ روانی است. می‌توان از همسر، خانواده، دوستان یا حتی مشاور روانشناس کمک گرفت. بخش پنجم: راهکارهای عملی برای پیشگیری از فرسودگی ایجاد روال خواب منظم برای خود و کودک تغذیه سالم و فعالیت بدنی روزانه 5. استفاده از جملات تأکیدی مثبت (مثلاً: من مادر خوبی هستم، حتی اگر کامل نباشم) یادگیری تکنیک‌های مدیریت استرس (مدیتیشن، تنفس عمیق، یوگا) شرکت در گروه‌های حمایتی مادران نقش جامعه و سیاست‌گذاران در حمایت از مادران فرسودگی مادرانه تنها یک مشکل فردی نیست، بلکه پدیده‌ای اجتماعی است. جامعه‌ای که برای مادران ارزش قائل شود، باید: مرخصی زایمان کافی و با حقوق مناسب در نظر بگیرد امکان اشتغال پاره‌وقت یا دورکاری برای مادران فراهم کند مراکز مشاوره رایگان و گروه‌های حمایتی ایجاد کند و نقش پدران را در مراقبت از کودک تقویت کند. فرسودگی مادران، بحرانی است که نمی‌توان آن را نادیده گرفت. از منظر روانشناسی مادر و کودک، سلامت مادر پیش‌نیاز سلامت کودک است. خودمراقبتی، راهی علمی و ضروری برای مقابله با این بحران است. با ارتقاء آگاهی، حمایت اجتماعی و سیاست‌گذاری صحیح، می‌توان مادران را از خطر فرسودگی نجات داد و زمینه‌ساز رشد نسل‌های سالم‌تر شد.
بدغذایی در کودکان با مکمل‌ها درمان نمی‌شود، بلکه نیاز به استراتژی تغذیه‌ای دقیق دارد. در این مقاله، با نگاهی علمی و کاربردی، می‌آموزید چگونه بدون وابستگی به قطره‌ها، نیازهای تغذیه‌ای کودک را با غذاهای طبیعی و هوشمندانه تأمین کنید. بدغذایی کودک: علل و نشانه ها بدغذایی معمولاً به حالتی اطلاق می‌شود که کودک تمایل کافی به مصرف غذاهای مفید نداشته باشد، غذا را پس بزند، یا تنها به چند ماده غذایی خاص اکتفا کند. از جمله دلایل شایع بدغذایی می‌توان به موارد زیر اشاره کرد: اضطراب یا فشار روانی فقر برخی ریزمغذی‌ها مانند آهن و روی الگوهای غذایی نادرست در خانواده رفتارهای واکنشی کودک نسبت به اجبار در غذا خوردن در این رابطه، مقاله‌ی "اشتباهات رایج در غذا دادن به کودک" اطلاعات خوبی در مورد تغییر عادت‌های غذایی کودک ارائه می‌دهد. مکمل‌های مولتی‌ویتامین: کارایی محدود، خطرات پنهان اگرچه مولتی‌ویتامین‌ها می‌توانند در شرایط خاص، کمبود برخی ریزمغذی‌ها را جبران کنند، اما باید توجه داشت که این فرآورده‌ها نمی‌توانند جایگزین مواد مغذی، انرژی و عناصر زنده‌ای شوند که در غذاهای کامل و طبیعی وجود دارند. مطالعه‌ای که در سال 2020 در Journal of Pediatric Health Care منتشر شد، نشان داد که استفاده بلندمدت و بی‌رویه از مکمل‌ها، بدون تغییر در عادات تغذیه‌ای کودک، می‌تواند منجر به ایجاد سوءتغذیه پنهان شود. این نوع سوءتغذیه زمانی رخ می‌دهد که کودک از نظر کالری یا چند ویتامین خاص تأمین باشد، اما از سایر مواد مغذی مانند فیبر، اسیدهای چرب ضروری، پروتئین و فیتوکمیکال‌ها محروم بماند. چرا تغذیه طبیعی بر مکمل‌ها ارجحیت دارد؟ غذاهای طبیعی نه‌تنها نیازهای تغذیه‌ای کودک را به‌طور جامع‌تری تأمین می‌کنند، بلکه دارای ویژگی‌های ساختاری و زیستی خاصی هستند که مکمل‌ها فاقد آن‌ها هستند: 1. ترکیب هم‌افزای مواد مغذی: برخلاف مکمل‌ها که معمولاً حاوی ویتامین‌های منفرد هستند، غذاهای کامل شامل ترکیب متعادلی از ویتامین‌ها، املاح، آنتی‌اکسیدان‌ها، آنزیم‌ها و فیبر می‌باشند که به شکل طبیعی در کنار هم عمل می‌کنند. 2. بهبود عملکرد گوارشی و متابولیسم: وجود فیبر غذایی، باکتری‌های مفید، و ساختار پیچیده‌تر غذاها به تقویت فلور روده، تنظیم اشتها و بهبود جذب کمک می‌کند. 3. تأثیر روانی و اجتماعی غذا خوردن: وعده‌های غذایی سالم و طبیعی، فرصت‌هایی برای تعامل، آموزش و تقویت حس امنیت در کودک ایجاد می‌کنند. برای ترغیب اشتهای کودک، فرنیوه های متنوع،خوش طعم و رنگارنگ آی بانو انتخاب بسیار مناسبی هستند. همچنین "سرمام" و "سویق کامل" می‌توانند به‌عنوان یک مولتی ویتامین و مکمل غذایی طبیعی و فوق مغذی برای تامین بدن کودک مفید باشند. مولتی‌ویتامین‌ها از دیدگاه طب ایرانی در طب سنتی ایرانی، تأکید اصلی بر تغذیه طبیعی و متناسب با مزاج فرد است، نه مصرف مکمل‌های صنعتی. شاید مولتی‌ویتامین‌ها در موارد محدودی کمبودهای تغذیه‌ای را جبران می‌کنند، اما از نظر طب ایرانی، این ترکیبات مصنوعی ممکن است تعادل بدن را برهم بزنند، به‌ویژه اگر بدون تشخیص دقیص کمبودها مصرف شوند. برخی از مکمل‌های مولتی‌ویتامین به دلیل طبع سرد و خشک می‌توانند برای کودکان مشکلات گوارشی مانند نفخ یا یبوست ایجاد کنند. همچنین، جذب برخی ویتامین‌های مصنوعی (مانند آهن صنعتی) در مقایسه با منابع طبیعی (مثل آهن موجود در کشمش یا گوشت) بسیار پایین‌تر است. طب ایرانی توصیه می‌کند که در صورت نیاز به مکمل، از ترکیبات گیاهی و طبیعی استفاده شود. مطالعات جدید نیز نشان داده‌اند که مصرف طولانی‌مدت مولتی‌ویتامین‌ها بدون نظارت پزشکی می‌تواند منجر به مسمومیت ویتامینی (مانند تجمع ویتامین A یا D) شود. بنابراین، طب سنتی ایرانی پیشنهاد می‌کند که اولویت با اصلاح رژیم غذایی و استفاده از خوراکی‌های کامل باشد. همچنین مقاله‌ی "حقیقتی که پزشکان نمی‌گویند" در همین زمینه با نگاهی انتقادی به مصرف بی رویه لبنیات پرداخته است. جایگزین‌های غذایی مناسب برای کودکان بدغذا در شرایطی که کودک میل زیادی به خوردن غذا ندارد، راهکار مؤثر، استفاده از غذاهای با چگالی بالای مواد مغذی (Nutrient-Dense Foods) است. این دسته از مواد غذایی در حجم کم، مقادیر بالایی از انرژی، ویتامین‌ها، پروتئین و چربی‌های مفید را فراهم می‌کنند. برخی از مواد غذایی مفید برای این گروه از کودکان عبارتند از: سویق و غلات کامل: سویق (آرد غلات تفت‌داده‌شده) سرشار از فیبر، ویتامین‌های گروه B و ترکیبات تقویت‌کننده سیستم ایمنی است و قابلیت ترکیب با هر نوع غذایی را دارد. مغزها و دانه‌ها: مغزهایی مانند بادام، بادام‌هندی و گردو، به‌صورت پودر شده، می‌توانند به غذاهای کودک افزوده شوند و منبع خوبی از چربی‌های سالم، ویتامین E و پروتئین باشند. میوه‌های خشک: خرما، کشمش و انجیر خشک منابع غنی از انرژی، آهن، پتاسیم و آنتی‌اکسیدان‌ها هستند که به‌راحتی با غذاهای دیگر ترکیب می‌شوند. روغن‌های سالم گیاهی: افزودن مقدار کمی روغن زیتون یا روغن کنجد به وعده‌های غذایی کودک، جذب ویتامین‌های محلول در چربی را افزایش داده و به بهبود طعم غذا کمک می‌کند. راهنمای عملی برای والدین: اصول مدیریت بدغذایی محیط غذا خوردن را آرام و دلپذیر نگه دارید. از بشقاب‌های کودکانه، رنگی و جالب استفاده کنید. وعده‌های غذایی کوچک اما مکرر در نظر بگیرید. کودک را در انتخاب یا تهیه غذا مشارکت دهید. از اجبار یا تنبیه در زمان غذا خوردن پرهیز کنید. تغذیه کودک یک فرآیند چند وجهی است... که نه‌تنها بر رشد جسمی، بلکه بر توسعه روانی، شناختی و اجتماعی وی اثرگذار است. جایگزینی غذا با قطره‌های مولتی‌ویتامین، راهکار علمی و پایداری برای رفع بدغذایی نیست. والدین، به‌ویژه مادران، می‌توانند با انتخاب آگاهانه مواد غذایی طبیعی، تنوع در ارائه وعده‌ها، و ایجاد محیطی آرام و تشویق‌کننده، اشتهای کودک را تقویت کرده و به رشد سالم او کمک کنند.
این روزا تبلیغات زیادی در مورد تشویق به استفاده از لبنیات پاستوریزه یا صنعتی و فواید اون انجام میشه که در حقیقت صحت نداره. توی این پست جایگزین لبنیات و مواد غذایی تامین کننده ی کلسیم و ویتامین دی بدن رو معرفی میکنم. جایگزینهایی که بسیار خوشمزه تر، خوش طعم تر و مقوی تر از لبنیات هستند و بر خلاف لبنیات بسیاری از کسالت های روحی روانی و جسمی انسان رو از بین میبرن و نشاط و شادابی رو برای انسان به ارمغان میارن. خداحافظی با شیر حیوانی؛ خوش‌آمد به شیرهای گیاهی امروزه، با افزایش آگاهی درباره‌ی تغذیه سالم و پایدار، بسیاری از افراد به‌دنبال جایگزین‌های مغذی و طبیعی برای محصولات حیوانی هستند. شیرهای گیاهی مانند شیر بادام، شیر پسته، شیر فندق، شیر گردو و سایر شیرهای تهیه‌شده از مغزهای گیاهی، گزینه‌هایی سالم، خوش‌طعم و مغذی برای جایگزینی شیر حیوانی به‌شمار می‌آیند. این نوشیدنی‌های گیاهی، نه‌تنها برای افرادی که به لاکتوز حساسیت دارند مناسب‌اند، بلکه به‌دلیل دارا بودن ترکیبات مفید، می‌توانند به بهبود عملکرد سیستم گوارشی، تقویت سیستم ایمنی و افزایش سطح انرژی کمک کنند. همچنین، مصرف منظم این شیرها می‌تواند به تنظیم قند خون و کاهش کلسترول بد کمک نماید. خواص شگفت‌انگیز شیر بادام؛ آرامش در یک لیوان شیر بادام به‌عنوان تنظیم‌کننده‌ی فوق‌العاده‌ای برای الکترولیت‌های سلولی بدن شناخته می‌شود. برقراری این تعادل به مغز کمک می‌کند تا امواج الکتروشیمیایی خود را به‌راحتی به اندام‌ها منتقل کرده و موجب ایجاد آرامش و تعادل در بدن شود. این نوشیدنی برای افرادی که دچار استرس، اضطراب، نگرانی یا افسردگی هستند، یک نوشیدنی درمانی طبیعی محسوب می‌شود. با مصرف مداوم و صحیح، حتی می‌تواند به بهبود کامل این مشکلات کمک کند. از نظر ارزش غذایی، این نوشیدنی حدود شش برابر گوشت خاصیت دارد، بدون اینکه عوارضی مانند تولید اسید اوریک ایجاد کند. همچنین برای ناراحتی‌های کبد، ریه و افرادی که مشکل دفع پروتئین از کلیه دارند، بسیار مفید است. شیر بادام حاوی مقادیر قابل‌توجهی از ویتامین E، منیزیم و آنتی‌اکسیدان‌ها است که به بهبود سلامت پوست، کاهش التهابات و تقویت سیستم ایمنی کمک می‌کنند. همچنین، مصرف منظم آن می‌تواند به بهبود کیفیت خواب و کاهش علائم بیخوابی کمک نماید. اگر به‌دنبال یک غذای مقوی با خواص مشابه هستید، می‌توانید حریره بادام آی‌بانو را که به‌صورت کاملاً طبیعی و با بهترین مواد اولیه تهیه شده، امتحان کنید. فندق، دوست روده‌ها و فشارخون شیر فندق برای سلامت روده‌ها، به‌ویژه روده بزرگ، بسیار مفید است. این شیر برای افراد مبتلا به فشار خون بالا مفید واقع می‌شود و حتی برای دیابتی‌ها نیز انتخاب مناسبی است، برخلاف شیرهای حیوانی که چنین خاصیتی ندارند. شیر فندق سرشار از اسیدهای چرب مفید، فیبر و آنتی‌اکسیدان‌ها است که به بهبود عملکرد سیستم گوارشی، کاهش کلسترول بد و تقویت سلامت قلب کمک می‌کنند. همچنین، مصرف منظم آن می‌تواند به کنترل قند خون و پیشگیری از بیماری‌های مزمن کمک نماید. شیر پسته؛ معجزه‌ای برای کم‌خونی و هورمون‌ها شیر پسته یک نوشیدنی خون‌ساز است که برای درمان کم‌خونی و فقر آهن، به‌ویژه در کودکان در حال رشد، بسیار تأثیرگذار است. همچنین برای افرادی که دچار اختلالات هورمونی هستند نیز مفید است، زیرا دارای کلسترول خوب است که پایه‌ی تولید هورمون‌ها در بدن محسوب می‌شود. پسته حاوی مقادیر زیادی از آهن، مس و ویتامین B6 است که به بهبود تولید گلبول‌های قرمز و تنظیم فعالیت‌های هورمونی کمک می‌کنند. همچنین، مصرف شیر پسته می‌تواند به تقویت سیستم ایمنی و افزایش سطح انرژی کمک نماید. اگر فرصت تهیه‌ی شیر مغزها در منزل را ندارید، پیشنهاد می‌کنیم فرنیوه چهار مغز آی‌بانو را امتحان کنید؛ ترکیبی آماده و خوش‌طعم از مغزهای مقوی برای کودکان و بزرگسالان. شیر گردو؛ خواب راحت و خداحافظی با کلسترول اگر از بیخوابی رنج می‌برید یا کودک‌تان خواب منظم و خوبی ندارد، شیر گردو و شیر بادام می‌توانند کمک‌کننده باشند. البته بهتر است یک لیوان از این شیر را به‌آرامی و در مدت ده دقیقه بنوشید تا با بزاق دهان ترکیب شود، و در یک اتاق تاریک و آرام به خواب بروید. شیر گردو برای کاهش چربی خون و کلسترول بالا نیز بسیار مؤثر است. گردو منبع غنی از اسیدهای چرب امگا-3، ملاتونین و آنتی‌اکسیدان‌ها است که به بهبود کیفیت خواب، کاهش التهابات و تقویت سلامت مغز کمک می‌کنند. همچنین، مصرف منظم شیر گردو می‌تواند به کاهش خطر بیماری‌های قلبی و بهبود عملکرد شناختی کمک نماید. برای تقویت استخوانها و جلوگیری از تحلیل مفاصل، می‌توانید سویق سنجد آی‌بانو را نیز در برنامه‌ی غذایی‌تان بگنجانید؛ پودری سنتی با خاصیت بالا و هضم آسان. طرز تهیه‌ی ساده‌ی شیرهای گیاهی در خانه برای تهیه‌ی شیر گیاهی، فقط کافی است یک مشت از مغز موردنظر را پوست بکنید، داخل مخلوط‌کن بریزید، یک تا دو لیوان آب و حدود یک‌سوم لیوان عسل به آن اضافه کنید. اجازه دهید پنج دقیقه خوب مخلوط شود تا نوشیدنی‌ای آماده شود که سرشار از مواد معدنی و ریزمغذی‌های ضروری بدن است. همچنین، استفاده از شیرهای گیاهی در تهیه‌ی اسموتی‌ها، دسرها و غذاهای مختلف می‌تواند تنوع و ارزش غذایی وعده‌های شما را افزایش دهد. با گنجاندن شیرهای گیاهی در برنامه‌ی غذایی روزانه، می‌توانید از فواید بی‌نظیر آن‌ها بهره‌مند شوید و گامی مؤثر در جهت حفظ سلامت خود و خانواده‌تان بردارید. اگه به مغزها حساسیت داری... اگه جزو افرادی هستی که به مغزها آلرژی دارن یا مادرهایی هستن که به کودک حساس به شیر، غذا می‌دن، نگران نباش. این مواد طبیعی که در ادامه معرفی میکنم، چند برابر شیر کلسیم دارن؛ و نه‌تنها کلسیم، بلکه ویتامین D لازم برای جذبش رو هم دارن: انجیر خشک تخم شربتی سنجد با هسته (سویق سنجد) سویق کامل (ترکیبی از سویق های گندم، جو، برنج، سنجد، نخود و عدس) شیره خرما و روغن زیتون
ارتباط از طریق روبیکا